| Գլխավոր էջ » Հոդվածներ » Ստատուսներ |
| Նյութեը բաժնում: 347 Ցուցադրված նյութերը: 241-246 |
Էջեր: « 1 2 ... 39 40 41 42 43 ... 57 58 » |
|
Վստահել եմ շատերին, սիրտս բացել շատերի առջև, համարել լավագույն ընկեր, ոչ մի գաղտնիք չեմ պահել նրանցից, սիրել ու հարգել եմ առավելագույն չափով, մտածել, որ միշտ կողքիս են, բայց այսօր ամենամեծ վիրավորանքը նրանցից եմ ստացել: |
|
Բազում ընկերներ ունեմ և հիմա այն վիճակում եմ, որ չեմ հասկանում, թե ով է նրանցից Հուդան, ով հարվածում է թիկունքից, իսկ դեմքիս՝ ժպտում ու ձևանում լավ ընկեր: Հիմա հասկանում եմ, որ կարևորը քանակի մեջ չէ, այլ որակի: |
|
Կարոտը միայն հեռվից չի լինում, կարոտում ես և կողքիդ էակին, քնքուշ խոսքին ես նրա կարոտում ու հին օրերի վերաբերմունքին..Դա մի տանջանք ա, դաժան ու ցավոտ, ես ինչպե՞ս մարեմ կարոտը այս մոտ: |
|
Իմ սրտից պոկված մի կտոր կարոտ հեռվում մոլորված քեզ է որոնում ու քեզ թվում է, թե ամեն գիշեր քո պատուհանը քամին է թակում: Քնիր, սիրելիս ու երբ արթնանաս, գուցե իմանաս, որ դռներիդ մոռ լուռ պահակել է արթուն մնացած մի կտոր կարոտ:
|
|
Սպասում եմ քեզ ու կարոտում, մինչև Աստված մեզ միացնի, մինչև երկու սիրող սրտեր իրար ձուլվի, հավերժացնի: Եթե հանկարծ մի օր թախծես, հիշիր, սեր իմ, հեռու հեռվում իմ աչքերն արցունք են թափում ու իմ սիրտն է քեզ կարոտում: Ինձ գերել են, հմայել են քո աչքերը թախծոտ ու հեզ, սակայն հոգիս կուրախանա, եթե դու միշտ ուրախ լինես: Իմ անմոռաց, դու իմ միակ, դու իմ սրտի սիրո կրակ, ինչքան էլ որ հեռու լինես, հիշիր, որ ես սպասում եմ քեզ... |
|
Կարոտում եմ, բայց ու՞մ, ես էլ չգիտեմ...Բայց մի բան գիտեմ, ես տխուր եմ...Պատճառը, ափսոս, ես էլ չգիտեմ...Կարոտում եմ իմ երջանիկ օրերը` մանկությանս ուրախ պահերը, որ մտածում էի կյանքը շատ լավնա, որ մենակ վախից էի լացում, ինչի՞ ա կյանքը սենց դաժան տանջում: |