| Գլխավոր էջ » Հոդվածներ » Ստատուսներ » Տխուր |
| Նյութերը ենթաբաժնում: 47 Ցուցադրված նյութերը: 19-24 |
Էջեր: « 1 2 3 4 5 6 7 8 » |
|
Ոչինչ չի կարող արդարացնել զանգվածային ջարդերը, գյուղերի ու քաղաքաների տեղահանվող բնակուչությանը սովամահության դատապարտելը:
|
|
Հայ ժողովրդի ոչնչացումը մնում է և կմնա որպես ամենամեծ ողբերգություն:
|
|
Ծրագրված էր...Այո՛, շատ վաղուց արդեն գծված էր հստակ, մշակված էր ողջ պլանը, թե երբ, որտեղ, ինչպես և քանի հոգու: Թիվը շա՜տ մեծ էր իրենց փոքրիկ ու խղճուկ ուղեղի համար: Ու հենց երևի պատճառն էլ այդ էր, որ թիվը գնա՜ց, նախ հասավ հինգի ու հետո վեցի...Իսկ հետո արդեն այս միավոների կողքին շարվեցին բազում այլ թվեր....Կես միլիո՜ն ու մե՛կ, մեկ միլիո՜ն ու կե՛ս... |
|
Այդ օրը անգամ երկինքն էր լուռ: Լուռ թախանձում էր իր աչքի առջև կատարած այդ ոճրի համար ու մեղավոր էր իրեն նա զգում, որ չէր կարող օգնել տանջված այդ ազգին, չէր կարող փրկել անմեղ մանուկին: Չէր կարո՜ղ... լո՜ւռ էր...լո՜ւռ արտասվում էր... |
|
Սպանվել միայն հայ լինելու համար. դա էր ճակատագիրը իմ նախնյաց: Ո՛վ բարեգութ Տեր, ո՞ւր էիր այդժամ, որ չփրկեցիր ազգիս վշտահար: |